Wiggers, Dirk (Derk) werd op 26
maart 1866 geboren te Amersfoort. Wiggers zat in zijn vroeg
jongensjaren op de kantoorkruk, maar dit beviel hem niet en
toen ging hij schilderen, eerst in de zin van verven
vervolgens in de andere, hogere betekenis. Hij was leerling
van de Akademie v. B.K. te Rotterdam (een
winter-avondcursus), vormde zich vnl. zelf. De natuur alleen
was zijn leermeester.
Hij woonde en werkte in Rotterdam
(Kralingen) van voor 1885 (Loosduinen 1891) tot 1894,
Nunspeet tot 1895, Rheden tot 1897, Heelsum tot 1902, Berg
en Dal tot 1917, Laren (N.H.) tot 1918,
Blaricum tot 1920, Laren (N.H.) tot 1923, (
buitenlandse reizen via Belgie, Frankrijk naar Spanje en
Italie), Ukkel (Belgie) tot 1929, daarna in Den Haag. Hij
schilderde, aquarelleerde, tekende en etste landschappen,
vooral panorama's van de grote rivieren, boerenwoningen en
stillevens. Tot Wiggers beste werk behoren: Geldersche
Ijssel, Dorp Heelsum, Duno, Kerkje te Heelsum, Na de zon,
Winter, Op de heide. Hij signeerde meestal: Wiggers.
Wiggers behaalde diverse onderscheidingen
w.o. de gouden medaille van koningin Wilhelmina op de
tentoonstelling van 'Arti et Amicitiae' te Amsterdam in
1909. Was lid van deze vereniging en van 'Pulchri Studio' in
Den Haag. Hij gaf les aan A.van der Boon, W.J. Havelaar;
raadgevingen aan O.J.W.C. Graaf van Bylandt.
Dirk Wiggers overleed te Den Haag op 15
februari 1933.
|