|
|
Kunstschilder Naam: Alma , Petrus Geboren: Medan - 18 januari 1886 Overleden: Amsterdam - 23 mei 1969 Atelier/Adres: - T |
|
Petrus (Peter) Alma werd in 1886 geboren in Medan (Idonesië) geboren. Hij was de zoon van Laurens Adrianus Alma, administrateur en Cornelia Margareta Alma. Tussen 1904 en 1906 bezocht hij de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en daarna tussen 1907 en 1914 de Académie Humbert in Parijs. Daar raakte hij bevriend met diverse schilders als Piet Mondriaan , Fernand Léger, Henri le Fauconnier en. In Parijs nam hij deel aan tentoonstellingen van de Salon des Indépendants (1912, 1913, 1914). Kort voor de Eerste Wereldoorlog. Op 10 juni 1914, trouwde Alma met de Noorse schilderes Edie Saxlund, die hij in Parijs had leren kennen. it huwelijk duurde tot 25 maart 1922. Zij gingen wonen in het kunstenaarsdorp Laren nh, waar ook Mondriaan en Bart van der Leck zich hadden gevestigd. In Laren en Amsterdam bestond in de oorlogsjaren een bruisend kunstenaarsleven. Diverse kunstenaarsverenigingen werd opgericht met eigen periodieken en tentoonstellingen. In het najaar van 1916 huurde Alma, als atelier, in Meerhuizen, een buitenhuis aan de Amstel, waar meer kunstenaars woonden, o.a. Charley Toorop, Op 30 april 1919 verscheen zijn eerste houtsnede (een 1 Mei-prent) In de krant De Tribune schreef Alma regelmatig over tentoonstellingen. Een gedeelte van zijn leven was Alma's werk vaak ontsprongen aan communistische sociale en politieke onderwerpen maar in zijn latere periode, tegen het eind van de jaren dertig, werd dit meer landschappen en zeegezichten. Einde 1932 vertrok Alma via Wenen naar Moskou en verbleef - met een korte onderbreking - bijna een jaar in de Sovjet-Unie, eerst in Moskou en daarna op een filiaal van het instituut in Charkov. Bij terugkomst, einde 1933 zette Alma een eigen bureau voor beeldstatistiek op. Hij kreeg opdrachten onder andere van de Gemeente Amsterdam, de AVRO, de KLM, Fokker, de Rotterdamse Haven, en de Nederlandsche Bond van Onderwijzend Personeel. Alma werd lid van de Bond van Kunstenaars ter Verdediging der Kultuur (BKVK, 1935) en was betrokken bij de organisatie van de tentoonstelling De Olympiade Onder Diktatuur (DOOD, februari 1936) in gebouw De Geelvinck te Amsterdam. In 1938 kreeg hij de opdracht voor een grote wandschildering in het nieuw te bouwen Amstelstation. Deze kwam nog net voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog gereed. Tijdens de oorlog schilderde Alma voor zichzelf, verkocht af en toe wat aan vrienden en kreeg (via Leo Braat) geld uit het ondersteuningsfonds voor kunstenaars. Na de oorlog kreeg Alma opdrachten voor beeldstatistieken en maakte hij naast vrij werk in opdracht mozaïeken, een aantal wandschilderingen voor de universiteit van Amsterdam, de PTT in Amsterdam (later overgeschilderd) en het Postmuseum in Den Haag. In 1960 werd hij benoemd tot corresponderend lid van de Akademie der Künste in Berlijn (DDR) en in 1966 bij zijn tachtigste verjaardag kreeg hij de Albert Schweitzerprijs en de zilveren erepenning van de stad Amsterdam. In 1966 organiseerde het Stedelijk Museum in Amsterdam een grote overzichtstentoonstelling van zijn werk. Alma overleed te Amsterdam op 23 mei 1969. LITERATUUR: M. van Loon, 'Peter Alma. Een schilder voor de gemeenschap' in: Politiek en Cultuur, 1947, 289-290; Projektgroep Literatuursociologie, Links Richten tussen partij en arbeidersstrijd. 2 delen. (Nijmegen 1975); H. Redeker, 'Peter Alma, pionier van de Stijlgeneratie' in: Nieuwe Rotterdamse Courant, 25.6.1975; J. Rogier, "Een schoongewassen zwijn wentelt zich weer in de modder". Peter Alma's houtsneden over een platte geldmaker met grove manieren' in: Vrij Nederland, 9.10.1976; E. Luermans, Peter Alma. Een documentair verslag van een beeldend kunstenaar in het interbellum (doctoraalscriptie kunstgeschiedenis Amsterdam 1978); H. Mulder, Kunst in crisis en bezetting. Een onderzoek naar de houding van Nederlandse kunstenaars in de periode 1930-1945 (Utrecht 1978); C. van Lakerveld, "Ik had wel twee of drie levens". Interview met Harry van Kruiningen' in: Cahiers over de geschiedenis van de CPN, nr. 8, april 1983, 141-158; B. Kempers, Socialisme, kunst en reclame (Amsterdam 1988); C. Blotkamp e.a. (red.), De vervolgjaren van De Stijl 1922-1932 (Amsterdam 1996); L. Heyting, De wereld in een dorp. Schilders, schrijvers en wereldverbeteraars in Laren en Blaricum 1880-1920 (Amsterdam 1994); G. Harmsen, Chris Beekman. Een kunstenaarsleven, 1887-1964 (Nijmegen 1999). PORTRET: P. Alma, aan het werk voor een tentoonstelling over de Spaanse Burgeroorlog ca. 1936/1937, Amsterdams Historisch Museum (Amsterdam) |
|
|
gouache, 1930. |
